خانواده واحد بنيادين جامعه و کانون اصلي رشد و تعالي انساني است و به تجربه ثابت شده کودک در محيط و فضاي خانوادگي سالم بهتر رشد مي‌کند و تکامل و تعالي مي يابد.
فرزنداني که در محيط خالي از عشق و دلبستگي خانوادگي تربيت و بزرگ شوند در معرض بحرانهاي عاطفي و روحي بسياري قرار خواهند گرفت . بنابراين با وصف آنکه موسسات خيريه قانونا موظف به نگهداري کودکان بي سرپرست هستند مقنن با تصويب مقررات قانوني خاص سرپرستي کودکان بي سرپرست را تحت شرايطي به زوجين بدون فرزند واگذار مي‌کند تا آنان در دامان پرمهر و عطوفت پدر و مادر مجازي خود پرورش يافته و بتوانند در آينده پذيراي مسووليتي خطير در جامعه اسلامي باشند. 

مفهوم فرزند خواندگي 

هر زن و شوهر مقيم ايران در صورت توافق با يکديگر مي توانند سرپرستي طفل صغير را بعهده بگيرند مشروط بر آنکه منافع مادي و معنوي طفل را تامين کنند . 

شرايط زوجين براي فرزند خواندگي 

1 – پنج سال تمام از تاريخ ازدواج آنها گذشته و آنها در اين مدت صاحب فرزندي نشده باشد . 
2 – سن يکي از آنها حداقل 30 سال تمام باشد . 
3 – زوجين سابقه محکوميت کيفري موثر نداشته باشد . 
4 – هيچ يک از زوجين محجور نباشند. 
5 – زوجين صلاحيت اخلاقي داشته باشند . 
6 – زوجين يا يکي از آنها امکان مالي براي نگهداري کودک بي سرپرست را داشته باشد . 
7 – هيچيک از آنان مبتلا به بيماري واگير صعب العلاج نباشند . 
8 – معتاد به الکل ، مواد مخدر و يا ساير اعتيادات مضر نباشد .